Ben seni düşünürken senin pencerenin önünde senin pencerenin önünde yağmur damlaları düşüyordu
yağmur damlaları düşüyordu
ellerinin değdiği saçlarıma
kızdım yağmura
şu yaptığına bak
Unuttum yüz çizgilerimi
sen bırakıp gideli
bakmıyorum bakamıyorum aynalara
bilmiyorum hiç çıkmayan
sakallarım uzadımı
görmüyorum saçım uzun mu kısamı
Ey İstanbul!
Kaç tahtı eskiten
Kaç hükümdarı gören şehir
Fatih'in şehri
Dünyanın gözbebeği
gidiyorum buralardan
sensiz çekilmez bu kent
sana bülbül kadar yakınken
seni ayının kollarında görürken
üzerime çullanıyor bu kentin sisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!