Bir savaş sonu iklimi gibiydi gözlerin
o sıralar,
annesine dönen çocuklar gibiydi adımların
şimdi kaldırımlara alışkın yüreğin
neon ışıklara
yıldızları bol gecelere
umudu rehin kentlerden geldim
sakaları yaralı dallardan
dili dağlı...dalgalardan
alnı açık aşklardanda geçtim
kor yürekli annelerimde oldu
kaybettiklerimde...
Sen gidince
su da yandı
işçiler kapıma dayandı
solgundu yüzleri
yüzleri fenersizdi
yüzleri bizim köydü akşamları
Akyürekli yıllardı..
gözüme değdin bir hazan..bir zaman
dili baharlı,
haylaz çocuklar dönemiydi..
aç karınlı çocuklar
yalın-ayak çığlıklar dönemi..
Yaşamın herhangi bir cizresinde..
sana giden tüm yolların,
her hecesinde..
ağarırken gökyüzü tanda..
ve kalbimi bıraktığım tatvanda..
gülüşünü vurmadan..
Solgun gözleri
ve lakayıt aydınlığıyla,
umurunda değil gibiyim gökyüzünün.
mesafeli ve dilsiz
alıngan ve yorumsuz
oysa ben
Anemi de unuttum zaten o gece
Yüzümü parçalayan sözlerinden sonra
morardı bütün sokaklar
Sen gittiğinde
ışıklarını alacaktım koynuma sandım
benim de bir evim olacaktı
FEVERAN (3)
Her hayata tenden bir konuydum
ve ben...
süngülenen bütün aşkların
trajik bir sonuydum...
Bir iğneli hayatın hikayesiydi seninkisi
bir iğnenin ucuna asılı,
bir asil hayat
bu hayatta teni delik-deşik olmuş ısrarın
bir yarınsız inat
artık kalk
Diyelimki bir sanayicisin
- yada bir şair
en iyi şiirleri yazarsın,
- en görkemli aşkları…
büyük bir adamsın diyelim,
- büyük bir ressam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!