Ferhat Çetin Şiirleri - Şair Ferhat Çetin

Sana olan tapmışlığım ne kadar gerçekse
Senden dün gece gidişim o kadar yalan
İncil isaya Tevrat musaya aitse
Senin yarattığım bu adamdan miras kalan
……………………………sadece senin kutsal sevdan

Pirinç ile arpayı kim gelir ki Karmaya Oturduğun adanada ön secdene Varmaya Kimin hakkı varki seni sensiz yormaya İçime bir kuşku düştü toprağım. Senin için hem canından olmaya, Bahçende yeşerip senin için solmaya, Evet dersen ak koynunda kalmaya Gelirim gel dersen canım toprağım, Mor bir çiçek değil Kilisin gülü Sevgini vermezsen Bil ki bu canda ölü Bir kez daha anlatsana bana Öykünü Bilesiin ki toprağım Yazmaya geldim.

Kuzey güneşi şimdi,doğacak olan,
kar fırtınalarının arasından,
soğuk kara bulutlar bend kurmuşlar önüne,
rüzgar çekmiş tetiği,menzile,
aydınlatmasın dünyayı diye,
sonra sen tutmuşsun güneşi o yakıcı gözlerinle,

küpeeşte

daha dün gibi umut gemisine bindiğim seferim,...ulu ve yüce,..bir kaptan tanıdım küpeştede,nice rotalar görmüş,fırtınalar atlatmış,dev dalgalara meydan okuyup,deryaya kafa tutmuş.......... sevince,.....denizi,
lakin oda yorgun düşmüş son sahildeki limanda,demir atmış saatin akrebine,zaman adeta dursun diye,anılarını alıp çıkmış rorodan,yükü kalmış geride,intikammı almak ister bilinmez,denizlerden,hep yoksun kalmış hayat seferinde sevgide,
umut zincirleini satmış eskiciye,alıp götürsün diye ateşin cehenenemine,erisin istemiş anıları o gemide,
o kadar bekledim gözü önünde farketmedi bile beni mavi boyalı o küpeştede.

hani gelecektin be dost,,
saati uykuya kurmuştun,
kum taneleri gibi savruluyordu rüzgarında heyacanım,
bekledim gelmeni,saatlerce satırlarda
lakıin sen bana tuzak kurmuştun,,
yummadımı gözlerini koynundaki muhabbet,

KURŞUNLARA s..o..r…a…r ADRESİ

Sevgi Umudun, kanayan yaralarıyla kaybolurken
Kurşunlara sorar adresi, yüreğimde,çaresiz
aşkın zincirlenmiş zindanından bir ses yükselirken
seni çıkartmaya çalışırlar yüreğimden habersiz

Kölesi ihanetin duygularımda
Bilesin..
Sus bari konuşma..
Kaybettiğimiz yıllara kurşun sıkalım
Bir daha.
Bağrıma saplandıkça özlemlerin

ne yalvardım,nede yakardım,
dost bahçesi bilip seni
ecelle kapına vardım
bir geceden diğerine nar ınla yandım
………………………..kağıtlarda imza yaşatmaz beni,

bugün doğan güneş bilki hiç doğmayacak
ay vekil olsada kutsal ışığa
geceler dünkü gibi karanlık olmayacak
ortak olmak varken tahta kaşığa
ettiğim yemini birdaha ettim,
mertçe benliğimi sunduğum sensen,

zalime pay vermem. yüreğimden... zulmüne boyun eğmem.... bir ömre bedel hasretim.. yıllardır sana açlığımdan. bil ki bende sana değmem.... ölüme vermem değer. nefesimde olsada.. senin gönlünü alacaksam eğer. razıyım bu can senin için.. sıratlarda kalsa da