Ferhat Ataş 1990 yılında Mardin'den istanbul'a göç eden Ataş ailesinin üçüncü çocuğu olarak 1987 yılında Mardin'de dünyaya geldi.
İlk ve ortaöğreti İstanbulda tamamladı.
2004 yılında Sakarya üniversitesi Lojistik bölümünde eğitim almaya başladı, sonraki süreçte İktisat ve Adalet bölümlerinden de mezun oldu.
İstanbulda yaşayan yazar evli ve iki çocuk babasıdır, özel sektörde çalışmaktadır.
Elim yazmaya varmıyor.
İçimde bir hüzün var.
Kırka merdiven dayamışlığımın gerçekliği,
Yüzüme okkalı bir tokat gibi iniyor.
Dep dep içinde dep dep
Boş laf kuru gürültü
Bırak peşimi ey huzursuzluk
Dünya makinası bu; işleyecek, öğütecek
Ölmek için çok gençtik,
Yaşamak içinse çok yaşlı,
Kaybedenlerimiz vardı,
Kazananlarımız ise çoktan kaybetmişti.
Bir paradokstu işte bütün yaşantımız.
Ey güzel uyku, yanlış anlama lütfen beni,
İsyanım sana değil,
Ey garip ben, ne edersin bu gece vakti,
Yüreğine yağmur mu yağsın istersin.
Üşümek gerçekten üşümek,
Sızlatır mı yüreği,
Kalbim, bak yine gece oluyor,
Beyoğlu uyandı uyanacak.
Yıldızlar hep birden coşmuş,
Gökyüzünü aydınlatıyor.
Ay olabildiğine parlak,
O güzel yüzünü aydınlatıyor.
Gece olabildiğine karanlık
Gölgelere sığınmış, hain bir el
Sessizliği parçalıyor
Kauçuk tabanların hıncı
Kâinat uyurken ve hain uyurken
Ruhunu sırtında taşıyan delikanlılar
Sen görmedin, duymadın.
Ben sokak sokak dolaştım...
Saçlarımdaki aklar, sakalıma aktı da
Dur diyemedim.
Sokaklar genişledi,
Ruhum daraldı,
Saçları omuzundan beline döküldü,
Elimi uzattım,
Dokunamadım.
O uzaktı,
Ben uzaktım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!