Mutluluklarla dolu bir otuz yıl yaşadım
Yüreğimde kaldı sımsıcak bir iz.
Sizi anılarıma götüreceğim
Bana ellerinizi verir misiniz?
Ilık bir sonbahar sabahı
Her şey benim elimde, ama hiçbir şey değil.
Gözlerimi yumar, dağlara çıkarım
Çiğ ile yıkanmış otlara uzanır, kekik kokusu duyarım
Kuşlara göz kırpar, bulutlara can veririm
Otlar benim elimde, ama gökyüzü değil.
Sıcacık bir gülüşte
Gözbebeklerindedir sevgi
Derin bir iç geçişte,
İçten dokunuştadır sevgi.
Bazen, iki damla gözyaşı
Hep sevgi için yaşadım,
Değer verdim tüm evrene.
Çiçeklerle söyleştim,
Selam verdim kedilere.
Çocukluğum hiç ölmedi,
Ne zaman dara düşsem hep yanıma koşarsın,
Bir of bile demeden elini uzatırsın,
Dilerim Tanrıdan ki daima yanımda ol
Sen canım ağabeyim, kader arkadaşımsın...
Yüreğime sıcacık sevgi verensin Anne,
Gece mi oldu, yoksa ben mi karanlıktayım
Sonsuzluğun içinden çığlığımı duy da gel
Uçurumun yanında öylece durmaktayım
Düşmeden bu boşluğa çağırımı duy da gel.
Az mı sabretti ruhum sana kavuşmak için
Yaşam, ince ayrıntılarda gizli
Olduğu gibi görebilmekse Mutluluk.
Huzur, kendinle barışıksan daim
Ve Sağlık, bahşedilene saygı ile mümkün.
Ah Sevgi!
Yüreğini açtıkça kırılgan
Giden geri gelmez artık, üzülmeyin yitenlere
Bu uzun yol hayat yolu, ömür biter yol bitmez.
Ne mutlu bitirenlere, iyi son getirenlere
Düşünmeyle, üzülmeyle bu zaman böyle geçmez.
Kırılmayın her engelde, bu yol dikenle doludur
Tam 29 bahar geçti
Ben sana özlemleri,
Sen bana ömrünü verdin.
Biliyorum,
Bin kere dünyaya gelsek
Sen yine beni severdin.
Kim güler gözlerinin içinden,
Paylaşarak mutluluğu kim güler?
Yaşamın en çapraşık yerinden,
Beni sevgisiyle çıkaran kim?
Kim ağlar yatağımın başında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!