Ferecov Beytulla Niyazi Şiirleri - Şair ...

Ey dostum söyledin bir gün sen mene
Dünyanı meth eden bir şeir yazım
Mense gülümseyib söyledim sene
Men bele dünyanın neyinden yazım?

Gah üzü yumşalır,gah olur çox sert

Ey qoca Şerqin bağrından qopan Azerbaycanım
Ey tarixlerden sorağı gelen üreyim, canım...
Nedir sendeki bu sirr, bu sehir? Söyle bir mene
Tanrı yeraltı, yerüstü servet bexş edib sene
Ey Nizamiler, Memmed Arazlar yetiren diyar
Senin qüdretli söz ustaların, şairlerin var

Men bu genc yaşımda, qoca dünyada
Neleri eşitdim, neleri gördüm? ? ?

Şerefi paraya satan nadanı
Her cüre cildde, formada gördüm
Kasıba bağırıb baş bulayanı

Anam toprak, atam oddur
Bak bir nasıl ecdadım var
İşime namerdlik yaddır
Emelimde bir hak yaşar...
Adım şeref remzi sayılan
bir addır

Deme ki, o günler arxada qaldı
Bilirem ne vaxtsa qayıdacaqsan.
Ayrıldıq gözlerim gözünde qaldı
Bilirem ne vaxtsa qayıdacaqsan.

Xeyalım kölgentek izleyer seni,

Saçıma den düşür menden xebersiz,
Bir heyat sürürem senden xebersiz,
Fesiller ötüşür günden xebersiz,
Ele bil taleyim küsübdür mene,
Bu qeder çetinmi qovuşmaq sene?

Bir sabah uyanıb beni düşünsen,
O an bil bu yürek düşünür seni.
Sıcak bir oda da kaflet üşüsen,
Bil ki, hasretimdir,sarıb bedeni.

Pencere önünde dayanıb tekce,

nece qayğısız idi o günler
O iller bimedik nedir xeyir, şer
Bes ne tez ötüşdü o aylar, iller?
Ne üçün susursan, söyle müellim...

Danışdın sen bize çoxlu nağıllar,

Bir sə hə r günə şin çıxsan seyrinə
Baxarsan üfüqün qızıl sehrinə
Qapılsan nakam bir sevgi şerinə
Şerin hə r sə trində mə ni anarsan!

Bir qə rib hiss olar ruhuna gə rə k

Eğer bir gün
güneş batı`da doğub,
doğu`da batarsa
O zaman seni unutduğumu düşün! ! !