Ve yürekler çarpar.
Yalnızlığın nabzı sonsuzu vurur.
Karanfiller birer birer sana ölürken;
Kızıl akşamlar aklıma bir şüphe olur.
Gün kavuşmadan çıkar giderim.
Akşam güneşinde gölgesine sığındığım çınar ağacım!
Sende öğrendim bütün güzelliklerin cennette olmadığını,
bir meleğin insan suretinde görülebileceğini.
Şimdi sana uzak diyarlarda, adını haykırıyorum gökyüzüne
Sesimi duyar da el verirsin diye.
Unutulmayan her mutlu an kırıntısından
ve unutulan bir anlık koca maziden,
sevdam sonsuza gebe.
Hazır bi yaşama sevincini duğurmaya.
Gözlerinde doğan her bahar, her bakış
Bağa girip koklamaya doymadan,
Dikeni batacak gülü neyleyim.
Bir gün yalan olup ele varacak,
Benim olmayacak yari neyleyim.
Dostum acı söyler düşman sevinir.
Umutlarımız;
Yetim bir çocuğun,
Bir anlık gülüşünde saklıydı sanki.
Ve gülmek yasaktı ömür boyu.
Oysa ki hayata dair,
Nice düşler görmüştük
Aşkı Yakıştıramıyorum kendime bu sıralar.
Belki de ben aşka yakışamıyorum.
Özlem ile;
Çifte kavrulmuş sevdalar biriktiriyorum içimde.
Hasrete kanıyorum aşkı tatmadan.
Nedir anlamı bu kasvetin bilmiyorum.
Sen varken,
dertlerim, bir kuşun yükseklik korkusu kadardı.
Ama şimdi,
Tedavülden kalkmış bir aşkın hatıra koleksiyonunu kuruyorum.
Aynaya her baktığımda,
Yokluğuna yenik düşmüş bakışlarımla göz göze geliyorum.
Dün gece,
Gülüşün dudaklarımda kalmış, bakışın gözlerimde.
Şimdi senin gibi gülüyor, senin gibi bakıyorum.
Kimsenin anlayamadığı bir suskunlukla;
Hep seni düşünüyorum.
Ömrümün en Sonbaharındayım.
Kış yakın,
Baharım yok.
Bir yolcuyum sanki.
Boşa direnişler uzayan yollara.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!