Gecenin sonsuz karanlığında hep seni aradım.
Işık ziyası gibi aydınlattın karanlığımı birden.
Baktım yılların yorgunu çileli gül endamına
Sanki Güneş gibi doğdun karanlığımın içine
Bu ancak bir can dostun ışığının huzmesidir.
Çünkü ilaç gibi gelmişti bahtı kara gönlüme
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta