Feraî 5 Şiiri - Mehmet Şahan

Kurumuş yapraktan farkı kalmıyor,
Hüznünü kaşlara asma FERAÎ…
Dertler sıralansa merhem almıyor,
Yaş iken taşlara, basma FERAÎ…

Cahile buğz edip, kendini germe,
Hal ve ahvalini önüne serme…
Nefsine aldanıp hiç fırsat verme,
Öfkeni yaşlara, kasma FERAÎ…

İnsan isen gelir başlara bela,
Vakti gelmeyince okunmaz sela!
İçine düştüğün her türlü hala,
Gördüğün düşlere, küsme FERAÎ…

Kaf dağında olsa yuvası, yurdu;
Bağrında barındır kuş ile kurdu!
Demesin kimseler emir buyurdu,
Selam ver kuşlara, kesme FERAÎ…

Şahan der ki benim ahvalim nice,
İnsanlık önünde kalmışım cüce…
Hak diyen dilleri bilmişim yüce,
Kalsan da kışlara, susma FERAÎ…