Feraî 3 Şiiri - Mehmet Şahan

Öyle zarif ve narin yaratmış ki Yaratan,
Dileklerde süzen nihal gibisin FERAÎ!
Milyonlarca simalarda aratmış ki aratan,
Yükseklerde yüzen zülal gibisin FERAÎ!

Her zerresi mucize, ismin saklı geninde,
Ne hikmetler gizlidir cismin olan teninde,
Aynalarda arama, resmin durur önünde,
Gönüllerde gezen marâl gibisin FERAÎ!

Allah’ın bir lütfusun hüner yoktur kalemde
Mevla’m seni korusun şerde, zorda, elemde!
Eşref-î Mahlûksun sen on sekiz bin âlemde,
Yüreklerde tozan hazal gibisin FERAÎ!

İster ise bir olsun eli, kolu, kanadı;
Herkes farklı, bir başka; aynı olsa da adı!
Suyu, huyu başkadır; başkadır sözün tadı,
Peteklerde hazan, melal gibisin FERAÎ!

İnsan tanınsa eğer, kemliğiyle, yaşıyla;
Asla verilmez değer kimliğiyle, başıyla!
Gözler başkaymış meğer kirpiğiyle, kaşıyla,
Gözelerde sızan delal gibisin FERAÎ!

Şahan der ki kibirle yatıp kalkma gururla,
Aklını nefs emrine katıp bakma gururla!
Amelini şeytana satıp yakma gururla,
Öfkelerde kızan celal gibisin FERAÎ!