Feraî 1 Şiiri - Mehmet Şahan

Dünya denen âlemde yaşadığın ne varsa,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?
Azı, çoğu fark etmez kazandığın ne varsa,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

Kimi felek vurgunu, gönül sazım böyle der,
Kimi kader, kimi de alın yazım böyle der!
Kimi bahtı karalı, her avazım böyle der,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

Dost bağına girdin mi dolanırken ilini?
Muradına erdin mi kullanırken dilini?
Gonca iken derdin mi allanırken gülünü?
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

Hayra yorsan amelin, hepsin alsan artına,
Bazen essen sessizce, bazen olsan fırtına!
Çile, keder, elemin yükün sarsan sırtına,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

Her şey bitse bir anda, nefes alsan aradan,
Emrolmadan kuş uçmaz zannetme ki sıradan!
Eyyüp gibi çeksen de hikmet vardır yaradan,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

İster isen bir düşün, kıymeti çoktan mıdır?
Seni kimler halk etti, kudreti yoktan mıdır?
Varlığın sebebi ne, sureti Haktan mıdır?
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?

Şahan der ki Feraî, kimse sana benzemez,
Hak verse oğul, evlat; o da bana benzemez!
Ana, baba can olur; canı, cana benzemez,
Hepsi kulun sınavı, bilmez misin FERAİ?