Çözemiyorum Şiiri - Latife Açıkgöz

Filmlerdeki zannedilen hayatlardı çocukluğumuz
Siyah beyaz kahramanları rol edinmek
Kim bilir kaç düşü sürükledi peşinden
Zor olacak gibi ömrü tüketmek

Evhamlar sarıyor, ayaklarımdan gövdeme kadar
Gövdem kollarımdan ayrı
Kollarım kafamdan
Kendi silüetimin baş tacı oluyorum birden

Rahman ve rahipler arasında kalan zihnim
Darmaduman ediyor vâr oluşumu
Şiirler beni sana ulaştırmıyor artık
Yavaş yavaş ayrılıyorum aranızdan

Ardıç ağaçları rüzgara esir değil artık
Ben sana esir değil
Bu toprak bu su bu hava
Kendini yağmura bırakıyor artık

Yağızlaşıyorum yılların eteğinde
Kurumuş boğazıma su oluyor acılar
Ve hep yine yeniden sen geliyorsun rüyalarıma
Çözemiyorum...