Feray Çakın Şiirleri - Şair Feray Çakın

Sen gül isen ben dikenin olmak isterdim.
Hayat boyunca esen bir rüzgar,kelimelerle anlatılmayan bir söz
senin dilinden düşmeyen bir isim olmak isterdim.

Yaşamanın anlamını söyleyemeyen,şiirlerde sesimi duyamayan
gözlerimde kendini göremeyen bir kalp,bir acı var yüreğimde

Neden mi susuyorum,dalıyorum arada bir
Bilmem,yalnızlık çöküyor içime
Suskunluğu bir sır,sabahı belli olmayan bir gece
Ne zamana kadar bu böyle
Ne yağmur yağıyor ne rüzgar esiyor
sonra;

Veda ettim herşeye
Hayallerime,duygularıma,yiğitliğin türküsüne
Veda ettim gençliğime
Sensiz olmaz dediğim günler
Sonbahar yaprakları gibi soldu
Döküldü umutlarım,döküldü hayallerim

Gecenin en karanlık olduğu anda dilim tutulmalı ay gökteyken
En dibine düşmeliyim sen olan ümitlerimin
İhanet diye birşey bilmemeliyim
Yada hiç geçmemeli yalanlar beynimden
Şiirler yazmalıyım,hayata bakan penceremde bir gül açmalı,içimde gülümsemeler
Bir bahar gibi gelmelisin bana ben seni beklerken

Güller kadar sevdim seni
Gözlerini,gül yüzünü
Uzanıp tutmak isterdim ellerini
Açmak isterdim sana derdimi
Demek isterdim seni seviyorum.
Anlatmak isterdim gözlerinde gördüğüm ateşi