Ferat Turan Şiirleri - Şair Ferat Turan

Ben her şeyime seni katarım
Birde sensizliği

Çoğu zaman düşüncelere dalarım
Sebebi mutlaka sen olursun
Akşama kadar yatarım

Keşke;
Seni sevdiğim gibi sevseydim Rabbi
Sana inandığım gibi inansam
Sana güvendiğim gibi güvensem

Ne kadar acizmişim

Öyle ölüler gördüm ki
Nefes alıyordu
Toprak üstünde
Ruhları ceset kokusu

Öyle günler gördüm ki

Ah! Şu âşık olduğum kızlar yok mu? Ya hep kendilerini bir şey sandılar. Ya da geçmişimde bir isimden… ibaret kaldılar. Kimisi korktu onlara duyduğum sevgiden Kimisi hiç umursamadı bile Ben onları ne kadar sevdiysem Onlar o kadar ulaşılmaz oldular. Bilmem! Belki de bu oyun… onların hoşuna giderdi. Onlar ulaşılmaz yalanlarıyla… kendilerini kandırırken Hiçbiri hatırlamazdı… kalbimin onlara verdiği değeri O yüzden hiçbirinin yüzünü hatırlamam Hiçbirine üzülmemişimdir de Beni üzen onlara verdiğim… değerlerdi! Hep Yani kendi verdiklerim. Bana korkak, gibi davranırlardı. Kendi korkularını hiçe sayarak Hepsi korktular onlara duyduğum… temiz sevgiden. O yüzden kalbimi kırarak… vazgeçirmeye çalıştılar sevgimden. Ah! Şu âşık olduğum kızlar! Hepsi koca bir yalandılar Hepsi hayatımın belli başlı kesitlerini… esir tutup Sonra üstüne fazla fazla koyarak… geri yolladılar. Ah! Şu âşık olduğum kızlar. Hepsini çok sevmişimdir. Ama içlerinde bir tanesi var. Onu, hepsinden fazla özlemişimdir. Ah! Şu âşık olduğum kızlar! Güzeldiler, hoştular. Ne kadar güzellerse… aslında o kadar yalandılar. Bu yüzden hepsi… sadece zaman kaybıydılar. Ah! Şu âşık olduğum kızlar! Beni benden aldılar. Önce kalbimi kararttılar. Sonra beni yalancı yaptılar. Artık hangisi gelse kalbime Kandırıyorum onları Eskiden bildiğim tek gerçekle Sevgiyle aldığım kalplerini Acıyla veriyorum ellerine Belki içlerinden biri… beni gerçekten sever diye

Gözümü açtığımda… daha yeniydim bu dünyada O an yanımdaki tek kişiydin. Anne Hiç tanımadığım bu yere Senin kucağında sarıldım. Anne Küçüktüm hatırlamam pek. Anne Babam sana kızmış. Gitmişiz başka bir şehre Beni böyle büyütmek istemezdin. Üzülme! Olmuş bir kere Biraz aklım erip… her şeyi öğrendiğimde Anlaya biliyordum seni. Anne Ama ruhum yok mu? Anne Dayanamadı o eksikliğe… öyle dağıldı işte! Bugün babamı gördüm. Anne Yüzüne bile bakmadım! Oda benimkine bakmadı. Çok gücüme gitti de Anne Gitti de sustum işte! Bir kızı beğendim. Anne Hani senin kadar olmasa da Melek gibiydi. Anne Ona bakınca yüzüm kızardı. Güldü geçti bana Şu şaşkın oğlun yok mu? Çok utandı bugün. Anne Ağlayasım var bugün. Anne Gömleğime sildim yaşlarımı İçimi kaplayan bu acılar Sadece dizinde uyuyunca… kayboluyor. Anne! Bazen aklıma kötü şeyler geliyor. Anne Sonra bir ürperti kaplıyor içimi Aklıma geliyor birden… arkamdan ağladığın o sahne. Kıyamıyorum sana Hemen utuveriyorum. Anne Bazen beni bırakıp gideceğin o gün! O gün! Geliyor aklıma. Anne En ön safta kılarken namazını Verdiklerinde omzuna tabutunu… düşünüyorum nasıl duracağım? Dimdik diye Düşünüyorum da bulamıyorum. Anne Hatırlar mısın? Anne! Senle sinemaya gittiğimiz o günü! Anneannemi de almıştık yanımıza Bir yiyişte bitirmiştim mısırlarımı Ne çok eğlenmiştim. Çok güzel bir gündü. Anne Bilirim çok acılar çektik. Anne Yoksulluğu da gördük. Ayrılığı da tattık. Ama varlığın var ya… Anne O her şeye ilaçtı. İşte! Bu oğlun var ya… Anne Genç bir adam oldu şimdilerde Terledi bıyıkları, dudağının üstünde Ama bu oğlun yok mu? Anne O kucağında sallayıp uyuttuğun… o çocuk halini Hiç unutmadı. Unutmaz da anne!

Bir delikanlı tanıdım
Adam gibi adamdı
Saf mı saf hayalleri
Kocaman bir kalbi vardı

Sıkılgandı pek konuşmazdı

Canın mı? Sıkkın bugün Kırılmış hayallerin mi? Var. O dinlemiyor mu? Seni O zaman çık sokağa bağır. Çünkü: Seni dinleyecek kaldırım taşları var. Kimse anlamıyor mu? Seni Kalbinle konuş o zaman Bir derdi olan sen misin? Bu dünyada Dertten büyük acılar var. İlla kırıp dökeceksen bir şeyleri Yaşadıkları kır dök. Çünkü insanı yaşarken öldürebilen Katil geçmişler var. İlla bağırıp çağıracaksan bir şeylere Kendine kız, bağır çağar. Evet! Seni bu hale sokan Hep o! Kabul edilemeyen hatalar. Bak! Yağmur yağıyor. Sende onun gibi ol. O üstüne gelen yük fazla olunca Hep ağlar. Sende ağla ama fazla değil Bir iki damla, ağır ağar. Şimdi rahatladın mı? Bil ki! İnsan Kalbini karartan İçindeki zehri atınca rahatlar. Şunu da öğren! Hep kaldıramayacağı yükler altında Susarak ezilir insanlar. Ne hakkın var? Kendine bunları yaşatmaya Nefes alıyorsan eğer Hala bir umut var. Kabul edemiyor musun? Bazı şeyleri Tamam! Çoğunda haklısın belki Ama görüyorsan her sabah… şafağın sökmesini Demek ki yaşanacak Daha çok güzel günler var. Evet dostum! Hayatta kötü şeyler olduğu gibi Görülecek güzellikler de var. Hiç! Kafanı yorma Daha insan olarak geçireceğin Çok! Fazla vaktin var.