Ferat Ali Şiirleri - Şair Ferat Ali

Gözlerimi
kırmızı bir bezle örttüler
senin yokluğundu belki—
bir hatıranın sızısı.

Bir taşın gölgesinde
bekledim seni —
gözlerin,
geceye düşen

Bir baba ağlıyor
Laf ile anlatamadığı derdini
Göz yaşıyla anlatıyor

Hallâc’a fırlatılan taş değil,

Her gözyaşı düşüş değil,
Kimi yürek fazlasını taşıyamaz, taşar…
Ve bil ki her gülüş de bahar değildir;
Kimi insan kışı ağzında saklar.

Güzel kimdir ?
Bir anneye göre çocuğu
Bir öğretmene göre öğrencisi
Bir sofiye göre şeyhi

Yolunu kaybetmiş
Güzel günler
Yolunu kaybetmese
Gelmez miydi ?

Bilmem haberin var mı ?

Seni sevmişim

Gökyüzüne o kadar
Aşıktı ki
Başını maviyle örterek
Hasret giderirdi

gömüldüğümüz yerde
sessizliğin elleriyle büyüyor çiçekler
bir zamanlar bizdik toprağın titrek soluğu
şimdi gölgemiz bile