Feraset Şiiri - Önder Karaçay

Dünkü boyun eğiş yarını hazırlıyordu
Yeniden dirilmesi gereken sararmış yapraklar,
İnsan ruhunu basan sevgi seline muhtaçtı

Yıllar yılıdır aramızdaki bağa
Düğümler atıyorlar
Bencil bir memnuniyet duygusu
Kıpırdıyor içimizde
Örselenmez bir bağlılığın
Bağı koptu şimdi

İri iki damla belirdi gözlerinde,
Yanaklarından aşağıya doğru süzmemek için,
Göz kapaklarını kapatsa bile tutamadı
Ferasetini kaybettiğini gizlemek için

Kuşkulu bir hüzün kapladı,
Gerçek duygular bölünmüyordu

Bakışlarımı kaldırdığımda
Gözlerin yine yaşla doluydu,
Tarihsiz bir duygunun tarifsiz sözleri bunlar,
Ruhumda kımıldayan
Bütün asil duyguların yoluydu.

Lekesiz itirafların duru ezgisi
Benliğimizi kapladı,
O derin vazgeçiş
Gözümde büyüdü

Kendi ekseninde bir avuntu
Aşırı kaygı gibi birden dağıldı

Önder Karaçay