Her şeyin başında ve sonunda Seni gördüm.
Emeği, sevgiyi örten koyu karanlıkta,
Şafakta hayata can veren Işığı gördüm.
Yüzyıllar var mağrurların dönen çarklarında,
Piramidin tepesindeki sıcak taşlarda,
Elinin izini, gözünün yaşını gördüm.
İçli içli söylenen türkülerin sözünde,
Diri diri gömülen çocukların gözünde,
Özlemi, acıyı, kalpteki sızıyı gördüm.
At nallarının, tank paletlerinin altında,
İhlasla ileri atılan can verenlerde,
Öksüz çocukları ve dul kadınları gördüm.
Derin maden ocaklarında, karanlıklarda,
Yazın tarlada can suyu veren ırgatlarda,
Alın terini, göz nurunu, emeği gördüm.
Özlemi, acıyı, kalpteki sızıyı gördüm.
Hissetim gözyaşlarımda Mazlumları gördüm.
Hayata can veren umudu Işığı gördüm.
Kayıt Tarihi : 4.5.2017 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olaylar ve olgularda asıl amacı; bunlar için sarfedilen emeğe dikkat çekmek...
![İsmail Güvenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/04/feraset-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!