“Mekânım Datça olsun” Can Yücel
Şu gelenler bizim çocuklar değil mi Güler?
Şarabi Çocuklar
- salkımları ağır -
Lodoslu gecede bodoslama
bindiriyorlar karanlığa!
Baksana, şiirin ayak sesine benziyorlar!
Şiiraydınlar olsun dünya! Şiiraydınlar! ..
Badem gözlü Datçam sana da...
Toprağın kalbine yerleştim, alıştım baya
Gözüm gözler içinde zıpkın bir fener
Dilediğim bulutu çekip alıyorum gökten
Hayatı tüylerinden kavrıyorum artık
Kulağım kirişte her kıpırtıya
kıpraştıkça kırkbirayak
pat! dedikçe papatya
Oltamı sallarsam bir adaya takılır
Seke seke geçersem karşıya sakın şaşırma!
Ha ipekten yapılmışım ha köpükten
Börtü böcek yuvarlanıp gidiyoruz işte
Körpecik renklerle çalkalansın tuvalin Güler
Mezar değil benimki ferahfeza seyranlık!
Kayıt Tarihi : 12.3.2016 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

okurun daha iyi ruh gidasi alacagi var sayilmis..
okuru bu tur sap ile saman ile beslemeye calismak etik degil
hakiki sair yuregi harinda ciger kebap..
kelime bal pekmezi beslenir
laf samani laf salatasi degil
yiyenlere afiyet olsun
edebiyat ne hale gelmis ibret vesikasi..
benden irak tanriya yakin olsunlar
midem alt ust oldu
yiyen yesin ben almam o besinden
dedesi guzel olmali ebesinden
yoksa siir yazilamaz
medet umarsan ilham ve esinden.. saygilar..
TÜM YORUMLAR (4)