Fer kalmamış gözler de düşsün

Fer kalmamış gözler de düşsün!
Ey sevgili, ışığın olsam aydınlanır mısın?
Sevdiğim, özledim seninle gün aşırı düşlerini ve masmavi derinlerde kayboluşları...
Ve de sensiz kahroluşlarımı!
Unutmam..
Kalbim den sana uzanan bir yol var..
Uzağım yol olsa sen o yolda mecalimsin,
Dertlerim mecalimi aşsa,
Mecalim sükut eder!
İç yakan ayrılıkla yontulurum...
Sevgilim; uzaklar yakın olsa dayanamam acısına yüreğimin üst köşesine kurulmuş kahır!
Bu zalim kahrı yakan gönüller hep bende de mi saklı! ...
Yenilmedim sevgilim,
yaktım o hicranı
Ben haketmedim mi seni,
Yenmedim mi o kahr güruhunu...
Sevdiğimi haykırmadım mı?
Biliyorum duymadın...
Patlattın sabır taşlarımı, sormadın!
Bir yar sevdim ki gök yarılsa melekler şahit olur!
Sen koymadın içten içe yanan aşk harı azalsın, azalsın ki huzura ereyim. ..
Ama sevgilim ben yaktım o ateşi bende söndüreceğim..