yoluna düştüm uçurumlardan huzura
huzurun bahar bahçe,
huzurun su ve kuşlar
huzur vuslatında buldu can
ya feqıye teyran
yolunu yürüdüm yorgun bir ruh ile
düştüm izine, yürüttüm asırları tersine
tefekküre daldım unuttum dünya şer'ini
acep kuşların nasıl anlattır beni
şiirlerin tılsım olmuş müküs çayına
ilahi aşklar düşmüş bağrına
sen ki aşıkların piri sana geldim
düşmüşüm aşıkların viran haline
aşkın çağlar bu sularla, dicle nehrine
dikilmiş karşına sıra sıra dağlar
vadide yeşil bahar ve nazlı akan sular
gülistanda yakmışsın dilbere ağıtlar
bütün kuşlar sana akran
ya feqiye teyran
toprağın gülümsüyor bana
çektim kendi ruhumu mizana
gitmek ile kalmak arası
bahçende güller ve kuşlar
solduğum koku reyhan
ya feqiye teyran
avuçladım kaniya spi suyundan
yüzümden tebessümler yükseliyor gökyüzüne
ayrılıyorum içimde hicran korkusu
ince uzun yolumda bir hal var
ya seyyid muhammed tayyar
şefaat istedim senden ol bana yar
TAJDİNK. Mayıs 2022 Van
Tacettin Kızılboğa
Kayıt Tarihi : 31.5.2022 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Feqıye Teyran:(1561-1640) tabiatı anlatıcısı, kuşlarla konuşan, kuşların öğrecisi, hocası ermş bir zattır. Denilir ki Hz Süleymandan sonra bu kürei arzda kuşlarla konuşan kişidir feqiye teyran. Aynı zamanda alim ve şairdir. Mezarı Van/Bahçesaraydadır. Şiirlerinde sevgi ve tasavvufi aşk işlenmiştir. Seyyid Muhammed Tayyar: Seyyid Abdulkadir Geylani’nin oğludur. Türbesi Van- Bahçesaray yolunda bulunan Görentaş Köyündedir. Vefatı.1179
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!