Sənsizlik əlindən göynəyir içim,
Kədərin libasın mən necə biçim.
Gecəni zülmətdə gördüyü üçün,
Səhər dan yerinin bağrı qan olur.
Sanma daş şəhərə təzə köçmüşəm,
Bu ensiz küçəni min yol keçmişəm.
Boylana bilmirik bəzən keçmişə,
Eh, insan nə yaman unutqan olur.
Bəzən düz demişik səhvə, yanlışa,
Ağıllı adamlar doğru danışar.
Insan güvənmiirsə dosta-tanışa,
Sonunda çəkdiyi ah-fəqan olur.
Kayıt Tarihi : 30.4.2018 07:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!