Fenomen
mahzun bir kelebek ömrü gibi girme hayatıma
gülistanında yanar düşlerim
karıncanın taşıdığı suya esaretlenir gözlerim
ne zaman bir yıldız düşse gök’ün bağrından
ağıtlar nağme olur yüreğime
acıları kabuklanır yaralarımın
ve utanırım kirletilen dünyadan
saklanırım
okurum ihlas’larımı
üflerim karanlıkların üstüne üstüne
bir çığlık sesi duyulunca
gayb’ın derinliklerinde
korkarım
yinede
bir yanım hayata dalar
diğer yanım ölüme bakar
tıpkı siyah ve beyaz gibi
yani kadın ve çocuk
yani fenomen aşk
ve
tüm aşklar an-sızı-n başlar
aşkına kavuşunca şair
ölüme koşar
gelme n’olur
öldürme beni
biliyorumki sen
kendi acınada yabancısın
ey sevgili
H.Ali Aydın
18.10.2008
Kayıt Tarihi : 18.10.2008 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacı Ali Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/18/fenomen-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!