Bizim ki bir kuantum dolanıklığı sevgilim,
Genlerin ışıkla dansı,
DNA diziliminin açıklanamayan boyutunda boy veriyoruz,
Atomun içinde barınan sonsuz boşlukları dolduruyoruz.
Evrimin son halkasındayiz belki,
İlk dogumdaki heyecanla sarılıyız biz,
Nice doğumlara başlangıç noktasındayiz.
Doğal seleksiyon pasımızı alırken
ağlamadan geçmeliyiz köprüleri.
Yıkmadan, yıkılmadan...
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Evlendigim kıza yazılmıştı, kenarda kaldı sonra.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!