Adeta yanan ocak yakıldığı her yerde.
Zamanları eritip yok ediyor yandıkça.
Saydam bir giysi giymiş içi hep görünüyor.
Mevcut zamana sitem için için yanıyor.
Gelip geçen zamanı hatırlatan yadigâr.
Konulduğu yerlerden daima mahzun bakar.
Şimdiki nesil bilmez fenerin vefasını
Kulağını bükünce yükseltir ziyasını.
İdam edercesine asmıştık çivilere
İşe yaramaz deyip attık onu çöplere
Giysisi parçalanmış her tarafı ezilmiş
Hüzünleri artarak derdi çöpte derilmiş.
Ne emekler vermişti o da emekli gibi
Karanlık gecelerin cüssesince güneşi.
Yaptığım hizmetleri unutmayınız diyor.
Attığımız çöplükte yok olmayı bekliyor.
10.04.2017
Halil MüftüoğluKayıt Tarihi : 10.4.2017 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeği hep unutulan değerli eşyalarımızdandır.
Çocukluğumun duvara asılı gaz lambaları geldi aklıma, sahi uzun zaman oldu onları görmeyeli, ne çabuk tüketiyor insanoğlu bir zamanların en değerli eşyalarını, anlamlı ve çok güzeldi şiir canı gönülden kutlarım saygılar...
Kutluyorum Hocam.
Saygımla.
TÜM YORUMLAR (19)