Fenerbalat Şiiri - Erol Karaoğlu

Petunya tek mevsim mi açar,
O deniz fenerinden inerken yildizlar
yapayalniz ve yorgun.
Suya inen başbağı çozulmemis bir gelin edasiyla yavaşca sokul yanima.

Yani basinda yollar ,
yanibasinda o yollardan getirdigin kuru gül dallari olsun.
Bir dal saçlarından ver bana,
Bir dal gökyüzü gibi masmavi gözlerinle bak yüzüme.

O bugday sarisi başak başak olmus saçların bir an olsun ayrilmasin yanimdan.

Sonra bi dal tüttür gitsin be
Agzın nikotinle dolsun
Dolu dizgin öksür
ve
Bogulurcasına sev beni

Ve dedirt ki;
"bırakmana asla izin vermeyeceğim bu yaz yağmuru sonrasi kokan toprak kokulu kadini"