Fenerbahçe Yolunda Şiiri - Evren Özcan

Çiçekler açan kaldırımlar,
Nizami aralıklarla dikilmiş ağaçlar,
Rüzgarın süpürdüğü sigara izmaritleri,
Güneş'in kokusu hissedilebiliyor Fenerbahçe yolunda.

Yalnız başına yürüdüğünüz zaman,
Yalnızlıklar unutuluyor bir an,
Denize doğru yürüdüğünüzün farkında,
İnsanı huzur kaplıyor Fenerbahçe yolunda.

Bir uç, bir burun ve ufacık bir koy...
Fenerbahçe Parkı'nda ötüşen kuşların
Sevişmeleri dokunur dudaklarına,
Yalnızlıklar unutulur Fenerbahçe yolunda.

Sevgiliyle yürünse de o yolda,
Yalnız değilsinizdir, baharın kolları yanıbaşınızda.
Bugün senin için pembe bir karanfil kopardım,
Yaprakları sen kokuyordu Fenerbahçe yolunda.

Sen karanfil yaprakları olarak,
Yalnızlıklarımı sildin, suçu(!) Fenerbahçe yoluna attım.
Beklediğim buydu sanırım,
Sana tekrar aşık oldum Fenerbahçe yolunda.