Fenerbahçe'li Sevgilim 2 Şiiri - Adem Özcan

Ben senin için fenerbahçeyi sevdim
Kendi dünyamda bir bütün olmuştuk
Sen sarı,ben lacivert.

Halbu ki ben seni leyla ile mecnun gibi sevmiştim.
Ne kadar acı çeksemde,ben seni sevmeyi seviyorum.
Seninse beni sevebilme ihtimalini.

Yapımızda vardır,değersizleri yüceltmek
Bende seni, paha biçilmez yaptım.
Seni bir an aşkımla karıştırdım.
Senin gibi bir balondan karşıma,
Şaheser uçak çıkaran aşkımla karıştırdım.

Belkide seni fenerbahçe sandım
Sarı gibi masum,lacivert kadar asil.
Sevdasına ölümüne bağlı.bu tutkununda ötesiydi.
Bazen kendimi kutup ayısına benzetiyorum.
Senide post avcısına:

Avcılar,ayıların postunun daha değerli olması için
Delici aletler yerine,buzulların arasına jilet kadar keskin
Baltaların ucuna,balıkların kanını sürüp beklerlermiş;
Zavallı ayıysa olanlardan habersiz, diliyle baltadaki kanı yalarken,
O an kanın tadından ne kendi dilinin kesildiğini ne de kana kana emdiği,ona o kadar
tatlı gelen kanın, kendi kanı olduğunun farkına bile varmadan yere yığılıp kalınca,
Avcılar etrafını sarıp savunmasız ayının derisini yüzerlermiş!
Artık avcıların işi kolaydı.hayatsa o kadar acı
Acıdır. hayat ne acıdır ki:
Biz yıllardır hep yüzümüze karşı küfredenleri sevdik.