Elimde fener, kayalık tepelerdeyim.
Öylesi bir uçurum, düşmek erdirmiyor ölüme
Dalgaların her vuruşu taşısa da damlaları taa yüzüme
Ferahlık haram, fener yanmıyor
Yakamoz bile düşmüyor denizime
Karanlığımdayım kayalık tepelerde
Tek bir yıldız bile kaymazken
Dilek tutmak benim neyime
Ben ki aydınlığa öylesine hasret
Rabbim , ya sabır ya havle
Çiçeklerin renklerini arar gözlerim
Ruhum hasret siyahtan ötesine
Ne yasemen, ne sümbül, papatya bile
Can bulmuyor,
Goncalar durmuyor güle
Gönlümdeki bahçeler düşmüyor eteklerime
Canımın yandığı bu karanlık dehlizde
Cennete cehennem harı savrulmuş
Ruhlar kuruyor
Fener yanmazken kayalık tepelerde
Rabbim , ya sabır ya havle
Hıçkırıklarımdan sebep mi
Kuşlar bile süzülmüyor mavide
Ya kar beyazı bulutlar
Ar mı ettiler, gözümün önünden
geçip gitmeye
Fener yanmıyor
Düştüğüm güneşe en yakın, kayalık tepelere
Öyleyse sorarım size
Neden bu üşüme
Rabbim, ya sabır ya havle
Oysa, hissettiğim safi aşkla biliyorum ki
Yeşil, yetmedi mavide,
Her türlü varlığa can suyunu içiren
Her zerrede her nefeste
Cömert ve esirgeyen…
Ol deyip, olgunluğa güzellikle erdiren
Yaradanım benim için bunu kararlamamışken,
Fenerimin aydınlığını kimler kararttı
Yedi cihanda, yedi renk, gökkubbe
Sela etmezken böylesine!
Beni bu kayalıklara kimler bıraktı, sorarım size
Bedenim buruktur burkada
Rabbim, ya sabır ya havle
Fulya Aras Koca
Kayıt Tarihi : 22.10.2017 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günümüzde insanlar, yayın evleri ‘’ şiir makbul değil okuyucusu yok, şiir aman ha yazma, hikaye yaz, roman yaz’’ diyor. O vakit işte benim deli yanım delleniyor. ‘’Ne münasebet efendim, hikayede de kurgu vardır şiirde de’’ diyorum. ‘’Tamam bazı şiirlerde var ama kurgu olsa bile anlatı teknikleri şiirde uygulanamaz ki, o da yazının tadıdır’’ diyerek beni konuşmanın köşe yastığı ediyorlar. Bir süredir o kadar benzer muhabbetlerin içindeyim ki hikayeyi kenara koyup inadına yüzümü şiire döndüm. Diğer yazın türlerini şiirin önüne koyanlara ispat itmek için ben de onlarla uğraşacağım. Neymiş efendim anlatı teknikleri, hani şiirde kullanılmaz dedikleri. Mesela Sembol ( bir imgeyinin anlamını bir nesneye yüklemek) kullanımı, mesela leitmotif (tekrarlı anlatı) uygulaması. Tamam buyrun bende dedim ya serde inatlık var. Şiire toz kondurtmam.. Hem de ikisi bir yerde. Sembollü leitmotif. Yetmez dedim iki sembollü leitmotih çalışmasına kalkıştım. Umarım beğenirsiniz. Normalde sembolün ne anlamda kullanıldığı yazan tarafından açıklanmaz çünkü alt metin okuma kısmı okuyucuya bırakılır ki yazı içine bulmaca koymuş gibi olursun. Tadı bu şekilde artar. Sembollerin alt anlamlarının anlaşılabilmesi için pek çok işaret düştüm. Leitmotif için de tekrarlarını yaparken sembolleri şiire yedirmeye çalıştım. Bir kadın olarak başta kadınları, ama onun da ötesinde toplumu ilgilendiren bu konuyu umarım sizlerin önüne, oradan da yüreğinize şiirle serebilmişimdir. Saygılarımla
![Fulya Aras Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/22/fener-yanmazken.jpg)
Sevgiler kalemin güzelliğine
Fener, güdümlü ışığın, aydınlığın sembolüdür... Biz nereye tutarsak, orayı gösterir... Üstelik kendi korunaklıdır da kolay kolay sönmez....
Şair de bunları biliyor ve buna rağmen şiirinin başlığını 'Fener Yanmazken' diye koyuyorsa, şiiri bu gözle irdelemek gerekiyor...
Şiirdeki 'kayalıklar' çok güçlü bir imge olarak kullanılmış... Zorlukların, yaman çıkışların, tepelerde yalnız kalışların anlatımı için... Bütün zorluklara göğüs gerilerek çıkılan o zirvede ona yol gösterecek hiçbir şeyin olmayacağının anlatımıdır 'yanmayan fener'....
Zirveye çıkacak kadar güçlü insanlar bu süreçte kendi yaşadıklarını alt ederken başkalarının istekleriniz de yerine getirirler, dertlerine de derman olurlar... Oysa kendileri öncesinde ve sonrasında hep yalnızdırlar... Belki o nedenle güçlüdürler, belki de 'güçlü' oldukları için yalnızdırlar...
Nereden bakarsanız bakın, hepsi aynı yola çıkar... Güç= yalnızlık!....
Başkalarıyla paylaşmadıkları veya anlaşılamayacakları kuşkusuyla paylaşamadıkları için hep 'içlerine' dönerler... 'sabır' bunun en güçlü getirisidir....
Bu şiir, yorum için çok zengin bir şiir... Daha yazacağım çok şey var aslında... Zaman bulduğumda tekrar dönmek isteyeceğim şiirlerden biri... Umarım yapabilirim....
Yüreğinizin doluluğunun güçlü kaleminizle dizelere yansıdığı şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım Fulya Hanım.... Sevgilerimle.....
Çok güzeldi şiir..Kendimizden bir şeyler bulmak mümkün şiirinizde..
Sevgilerimle Fulya Hanım..
TÜM YORUMLAR (13)