Fener Şiiri - Meltem Kaya

Kuytu karanlık bir kıyı kasabası
El ayak çekilmiş
Issızlık ve sokak kedilerinin yalnızlığı
Bu çıldırtan sessizlik, bunca suskunluk niye?
Ben onların yanıbaşında
Yalnız bir sokak feneriyim.
Dağ gibi yalnızlığımda
Ve cılız aydınlığımda
Bu gece
Aydınlanan da benim,
Yanan da…

Ama bugün yüremeyi yeni öğrenen
küçük bir çocuk gibi
Cılız olsa da umutlarım,
Bir gün mutlaka büyüyecek ışığım…