Ufukları taradıkça fener
korkular yatışır, kaygı diner.
Karanlığa baş kaldırır yaşam,
usuldan uyanır düşünceler.
Taştan kulesinde eski fener
yeni ışıklar salarak döner.
Açılır beynin kıvrımları hep
ve yürek zorba zamanı yener.
Geceyi kol kol deldikçe fener
ölüm baskıyı kaldırıp siner.
Yükselir ruhun altın kartalı,
zıtlar üstü bir doruğa tüner.
Yaklaşan günle sönerken fener
düş gücü zaferleriyle iner.
Ozan, gökte öğrendiklerini
yerde dikkatle uygular, dener.
Kayıt Tarihi : 13.4.2004 07:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!