Fener Şiiri - Kerem Güngören

bir fenerim gecenin karanlığında,
ne bir yolum ne de bir yolcu,
ne bir pusulayım ne de bir harita,
sadece sönmüş bir fener,
soluk bir ışığın altında,
turist gözlere meze,
eski ve unutulmuş.

bir neferim ayazın ortasında,
ne bir ordu ne de bir patlayacak kutu,
pusulayım kendi hayatıma,
sadece bir neferin heykeliyim aslında,
soluk bir ışığın altında,
gecenin karanlığında,
üzerinde yağmur damlaları ve
bir kaç yuva işte kuşlara..

bir kuyuyum denizin ortasında,
ne alçalır ne de yükselirim,
ne görünür ki benden sonrasına,
hayal bile edemem bir adanın ortasında,
neler olur, neler durulur,
hayata uzanan kısacık iplere bakıp,
gövdeler denize sürüklenirken,
piyanonun sesi gelir kulağıma.