Fencinin Aşkı Şiiri - Hakan Yükün

Fizikçi hakandır adım
Potansiyel kuyularına çekme beni aşkım.
Duygularımda haşpar kadar belirsizlik olsada
mutlak değerdir gözlerindeki yansıma

katıhal aldım yanında kuvvetsiz kaldım
kelimelerin fiziksel anlamı olmasada
momentumumu korudum salındım
gönlüme düştün yerçekimi olmasada

ışığın foton ile dalga bileşeni sensin
uzay boşluğunu dolduran sevgisin
ortam değiştirirken kırılsada renklerin
meleğim patlatamadığım hayat deneyimsin

ivmeli hareketlere erişti kutsal aşkım
izafiyet teorisine kollarında karıştım
newton'un eylemsizliğine alıştım
elekronum ekseninde dolandım

binlerce voltluk elektriklik devremsin
damarlarımdan vücuduma yayılan iletkensin
yalıtkanlar sarsın ikimizi insanlardan korusun
öpüşmelerimiz bulutlarda şimşek olsun

mitakondrilerimde nefesinle yaktım seni
dna nın her nüleotitine bağladım seni
kromozomlarımda oluştu sevgi seli
ne göz nede saç rengi adın aşk geni

farklı duygularda adaptosyonların
gel aşkım modifikasyonlara sığın
darwin ve lamarc ın evrim teorisi
aşıklar kavuşsun ve yaşasın.

ne zaman batsam kaldırma kuvveti aşkın
kalbimden nabzıma vuran basınçsın
hayatım yoğunluğunda yaşlansın
aşkımsın aşkımsın aşkımsın aşkımsın