Bir dost selamını
beklediğim vakitlerdi.
Gelde bitsin deyişlerim
çerpıyordu yüzüme.
Bir hançer.
Bir hançer daha.
Kendi nefes alış verişlerimdi,
tek duyduğum ses.
Zaten senin suskunluğun değil mi ki;
Beni kalbimin tam orta yerinden
bıçaklayan.
Gelmelerin yerini,
gitmelerin aldığı vakitlerdi.
Vuslat tohumları ekiyordu
herkes bahçesine.
Ben hasretin hasat mevsiminde.
Coşkulu sevilmişliklerim yerini,
haylaz yalnızlıklara bıraktı.
Bana yalnızlığım değil ama,
sana terkedişin fena yakıştı.
27.10.2006
Cuma
21:20
Kayıt Tarihi : 2.11.2006 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Altınışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/02/fena-yakisti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!