Hem hayat zora çekiyordu kendini
Hem içine kapanık ruhum kan içinde
Hem hatırı kırılmasın diye yaşıyordum hayatı
Hem takıldığım noktaları geçemiyordum
Rahat yüzü vermiyordu kar buğusu hüzünler
Tutarsız özlemeler alabildiğine tuhaflık
Sesini çekmesede sızılı canlardan aşk
Güneş hızı düşüyordu aramıza ayrılık
Dağlarda arıyordum dar ağacına çektiğim hayalleri
İnsanlık vasfım hizaya çekiliyordu belkide
Ne dişlerim kanla besleniyordu
Ne de kanımın akmasından korkuyordum
Kadledilerek örtbas ediliyordu hayaller
Hayaller sevdalarda eşkiya
Mührü basıyordu yorgun gözlerim
İsyanlarla terk ettiğim alaca karanlığa
Bir yudum su istiyordu yangınlarım
Çığlıklarım gövdem büyüklüğünde
Narasını kesiyordu kanaryam
Susarak tavır koyuyordu belkide
Zaman miladını yaşıyordu kendi içinde
En saf duygularım savaş yorgunu
Savaş kazanmak demekti aldatıldığımda
Ve ben hep aldatılmak zorundaydım nedense
Hem hayat zora çekiyordu kendini
Hem içine kapanık ruhum kan içinde
Hem hatırı kırılmasın diye yaşıyordum zamanı
Hem takıldığım noktaları geçemiyordum
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
felsefik iz düşümlerim oluyordu zivanası kopmuş nefeslerin üstüne Ankara
İnsanlık vasfım hizaya çekiliyordu belkide
Ne dişlerim kanla besleniyordu
Ne de kanımın akmasından korkuyordum'
Özgürdür dağlar.
Ve orda yaşayanlarda.
Ne idam sehpaları vardır ne asılı hayâller.
Özgürce yağar dağlara kar.
Kan bile dağlarda özgürce akar.
Tebrik ederim.
Hem takıldığım noktaları geçemiyordum
şu mısra keşke daha derin olsaydı. düşünün bence sizinde dikkatinizi çektiğinden eminim.
BU ANEKTOD'A BİLE BİR SAYFA YAZILIR...
DEĞERLİ DOST, ŞİİRLERİN KEYİF VERİYOR OKUMAYA...
YÜREĞİNE SAĞLIK.
KALEMİN DAİM OLSUN.
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (25)