Hoş geldin hoşlarıma yaralar sunan kendini bende unutan.
Tut sözünü senden gittim de. İnandır bana resmi unutmalarına atılan mührümün dilini. Mürekkep ol, aşk ol, sen ol .
Mühürsüz bıraktığın dudağımın öpücük kederini kim anlayacak.
-Lâl kaldığım aşk özgürlüğünde göz çeperlerini benden ayırma.
Nahoş olmuş olmazların sazına kaderimi sunma.Beni
avazların çalgısı yapma sana yapışık limitlerim varken.
Uçuk hülyalarımdan çek dilini.Dil ile ilim arasında kalsın aydınlanma çağı. Biraz hüzünle alıştırma yapsın algılarım,sen sevginin aydınlanma çağıyken Gülzen.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta