Neden_sizin dün_yasında  dünya neden
Nokta bile olmadı yanımda sen olmayınca 
Ben bir hiçin içiyim
Hiç olmasan da
Boş olmasan da
Hiçler biçilmiş 
Hoşlar koşulmuş
hazlar ekilmiş sensizliğime
sana var olmak yetmez,
Benlik ateşinde  benim yakılmalı 
Benciliğin ocağında
senlik büyür, serenlikte
kimlik  bir sen  haremliği
övünçsüz,sensiz, sessiz 
aşka inat 
kendi türüne  türev
öz değerlerin  değicisinde
Önce kendine kendi 
hiç olmak ergisidir 
 hoş olmak övgüsüdür
bedenlerinden önce aşar yaşarı.
ölüm son değil,sondan sonradır ölüm
Bir geçiştir bir başka alemin künhüne 
aşk için,içinde olmaktır içinin
Gerçek içler, hiçliği okuyamaz
Hiçliğe erişmek,hoşluğa geçmek değil
Kazanılmış hiçliğin hamlığında piştim
Kazanılmış  haklarımın sevdasındayım
Erilen bilmişliğin Niliyim 
Sonuç olarak akıyorum uzaklarından 
benci  dalgaların  köpüğünde yıkanır ömrüm,
ab- ı hayat ile  saf-ı camiya  arasındayım
sen ile  istediğim   asıl sen arasındayım
yeni  kavuşma  mertebesinde  araziyim
ruh seni sobeler,aşk seni sarar yar sen ararım
sen ile dünya arasında benli bir arasatım
cennetinde kul olmak, kal kalmaktır özetim
Kayıt Tarihi : 29.9.2009 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)