Felsefe Şiiri - Bekir Alkan

Ben benim, içimde ben var sence!
Sen sensin, içinde sen var bence!
Benim sen olmama gerek yok,
Senin ben olduğun müddetçe…

Kalbine sor, beyninle düşün dostum,
İçin çok kötü görünür olmazsa postun,
Benden beni almana gerek yok!
Sen olmak istiyorsan aslında kastın….

Karşılıksız sevemezsin biliyorum,
Sevgi beyinde mi kalbindemi arıyorum,
Aşkı sevgiyi hiç aramana gerek yok!
Ben seversem sevileceğimi biliyorum.

Kalple beyne yüklersen benliğini,
Midenle ciğerlerin unutur görevini,
Dersen böbreğe hiç gerek yok!
Çekemezsin bağırsağın dertlerini…..

Gözümde sen varsın, kulağımda sesin..
Burnumda nefesin her zaman nefesim.
Dudağa-dile sence, dersen gerek yok!
Alamazsın aş’ın aşkın tatlarını nefsinin….

Çok saçmaladı- attı-tuttu bizim Bekir,
Önce yanına al, elinden tut, eve götür,
Yedirmeye içirmeye dersen gerek yok!
Cismi ile gönlünü aldığın gibi geri getir… Bekir Alkan..Şubat Güneşinde bir gün…