Sokrates gibiydi bendeki aşk büyüsü
Platon gibiydi idealar dünyasındaki sevdam
Aristo gibiydi tekil ve bireysel olan
Farabi gibi son durağımdı Tanrı
Descartes gibi duyularla işlemez oyunlarım
Hegel gibi diyalektik oluştururdum ama
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
felsefe ile zor işler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta