Felsefe Şiiri - Ersin Çakmak

hayatta çok şey geçti başımdan,
ben nelere rağmen, neleri tutabildim avuçlarımda.
nelere rağmen, neler kaybettim.
bana tepemden bakanları gördüm hep.
ayaklarımın altında olduklarını görmeden bana bakanları
daha neler de kazanabilirdim, söyleyebilseydim o yalanları
ben hep kendi doğrularımı yaptım
tek hatam oldu,
o da aşk ta yanıldım.
her önümde açan çiçeği inciltmeden, sulamaya çalıştım.
bunu yaparken bilemezdim,
göz pınarlarımı kurutacaktım.
her gözlerime bakandan kaçırdım gözlerimi,
ama nereden bilirdim kaçan kovalanır deyimini.
kaybedenlerin yanında oldum,
kazanmayı,
kazananların yanında oldum,
kaybedenlerde ki arkadaşları özledim.
aşık olmak istemedim hiç,
aşktan çekenleri dinledikçe,
aşktan nefret eder oldum.
kazananları dinledim, ve nasıl kazandıklarını öğrenince,
yalan, aldatma, iki yüzlülük, namertlik yok benim felsefem de.
belkide onun için taçsız kralım ben,
kaybedenlerin ülkesinde...