Felluce Yanlız Şehir Şiiri - İbrahim Sağır

Felluce semaları kan ve barut kokuyor,
Mazlumların gözyaşı ciğerimi yakıyor.

Şehirin sokaklarından eninler yükselmede,
Viran hanelerinden imdat sesi gelmede.

Şurda kopmuş bir bacak, orada kolsuz gövde,
Üç, beş ceset bu evde, beş on ceset şu evde,

Aklımı koru Ya Rab vicdanımın sesinden,
Kurtar Müslümanları küfrün cenderesinden.

Nerde insan hakları, Cenevre Sözleşmesi,
Yaralı insanları öldürmek neyin nesi.

Mabetleri kirletmek en adi bir deniyet,
Hani çağdaşlığınız? Bu mudur medeniyet?

Kan içici vampirler, nâmus talancıları,
Yirmi birinci asrın arsız yalancıları.

Felluce yalnız şehir, Felluce bir harabe,
Minareler ezansız, hüzün çökmüş mihraba.

Tarihte görülmedi böyle bir sefil zulüm,
Irak’ta hürriyetin bir başka adı ölüm.

Aklımı koru Ya Rab vicdanımın sesinden,
İçime karlar yağar şehidin nefesinden.

Öfkemden can evimde volkanlar kaynamada,
Utancımdan ruhumda duygularım komada.

Korkunun mahkumuyum, sade cılız duam var,
Affına sığınırım günahımdan Ey Settar..

İsm-i Kahhar adına kahrediver zâlimi,
Kaldır beşeriyetten bu menhus mezâlimi.

Felluce Sokakları kan ve barut kokuyor,
Mazlumların feryadı ciğerimi yakıyor.