Felluce Üç Hece Şiiri - Musa Tektaş

Bir tûfan koptu yine, yürekler paramparça
Felluce kan ağlıyor, beraberinde gökler.
Gülistan harap oldu güller düştü kıskaca
Sükûta erdi kuşlar uçmuyor kelebekler.

Camilere yığılan canlar kurşunlanıyor
Aylar prangalarda günler kurşunlanıyor
İnançlarla birlikte dinler kurşunlanıyor
Ağlayamaz durumda artık nice bebekler.

Bağdat vuruldu önce ciğerimiz dağlandı
Necef, Kerbelâ çölü yüreğimiz dağlandı
“İtler serbesttir lâkin, taşlar yere bağlandı”
Mü’mine kurşun sıkar ehl-i salip tetikler.

Öldürdükçe iştahı kabaran insafsızlar
Kan emen sülük şimdi o kan döken kansızlar
İnsanlığın katili mazisi yok dünsüzler
Geçmişi olmayandan gelecek, gelecek ne bekler.

Hareket eden her şey hedef tahtası şimdi
Harp meydanı, arena sokak ortası şimdi
Bu insanlık vahşeti asrın hatası şimdi
Dallar devrilir iken sökülmektedir kökler.

Minareler yanıyor, camiler yakılıyor
Tarih yağmalanıyor, türbeler yıkılıyor
“Ya Ali”, “Ya Hüseyin” gönüller sıkılıyor
Ceddinin hürmetine insanlık medet bekler.

Ya Rab nusretin ile yardım eyle mü’mine
Huzur ve barış ver sen insanlık âlemine
Ol Muhammed Mustafa Habibin hürmetine
Güller kokusun saçsın hiç solmasın çiçekler.

26 Kasım 2004, Darende.