Felluce'li Bebek

Kara gözlerini kara çarşafa bürüyen
Anaç bir yazgının ortakçısı
Yarınsız düşlerine açık avuçların
İsteyerek gelmediğin bu coğrafyada
Bahtına mayın döşenmiş
El kadar bebeydin

Âlemin gözünün önünde
“vah vah”lar düşerdi hep dua diye boynuna
Bize nişan takarlardı büyüdüğümüzde
Sen nişangâhtın küçücük bedeninle
Bilmeden geldiğin bu toprağın
Bahtına mayın döşenmiş
El kadar bebesiydin

Çölün ateşi yetmez seni kavurmaya
Bilirsin bin olursun kanın çöle düşünce
Kan çiçeği bebem ne vakit büyürsün
Ne çabuk elin sapan tutar
Hangi deli gönül ölüme seni dik tutar
Gülmek bize mi mahsus
Utanmak düşmüşken payımıza
Vicdanımıza mayın döşenmiş
Ve sen hala…
El kadar bebesin

Küresel dünyanın şen köylüleri
Barış için deyip elinde sapan tutan
Felluce’li bebelerin peşindeler
Ben anladım dünya denilen “top”
Bebeler yüzünden bu kadar kanlı
Bahtına mayın döşemişler bebek
Üstelik yürümeyi bile bilmezsin

Yazgısına ortak olduğun ananın
Doğmadan kefeni biçilmiş köylerindensin…