Felluce Şiiri - Muhsin Özalp

Cayır cayır yanıp söndü Felluce
Bu yılan bizi de sarar kardeşim
Canlı cehenneme döndü Felluce
Yıkacak yuvalar arar kardeşim

Geriden orospu cilvesi yapar
Sırıtır sevgiyle sanırsın tapar
Isırmadan önce okşayıp öper
Gelip evimize girer kardeşim

Şimdi çevremize dehşet saçıyor
Şok eylemler ile vurup kaçıyor
Kâlpleri sarsarak gedik açıyor
Bize de tuzağı kurar kardeşim

Felluce’de dik duranı devirdi
Nükleer ateşle yakıp kavurdu
Küllerini bombalarla savurdu
Bizi de fırına sürer kardeşim

Kırdığı koz kırkı geçti ayının
Cellatlık görevi itin suyunun
Kan içmek adeti adi soyunun
Kanımızı yere serer kardeşim

Barajlar patlayıp doldu şehire
Sokaklar benzedi kanlı nehire
Şu densiz danayı koyun ahıra
Yuları zelbeyi kırar kardeşim

Düşenle şaşana vurulmaz yoldaş
Köpeğe künyesi sorulmaz yoldaş
Kuduzla torbaya girilmez yoldaş
Uyursak yatakta tarar kardeşim

Muhsin ariflerden olmalı adam
Girdapta yolunu bulmalı adam
Kadim düşmanını bilmeli adam
Geçmiş hesapları sorar kardeşim