harcanan,savrulan, tükenen yaşamda
Livaneli’nin sorduğu
“bir insan ömrünü neye vermeli” sorusuna
üretime değer katan emeği yücelterek
karanlığın en koyu olduğu anın
aydınlığa en yakın olduğu zamanın bilinciyle
bilimin ışığında
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta