Felekten Bir Gece Şiiri - İbrahim Kılınç

Son deminde bugün,bir sonbaharın,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.
Bir araya geldik,eş,dost,akraba,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.
...
Mevsim kışa yakın,gönüller hârda,
Sanmayın disko'da,sanmayın bar'da
Mustafa kemanda,Uğur gitarda,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Güral bey katıldı,ud'da eklendi,
Sayımız fazlaydı,kalpler teklendi,
Mükerrem erkenci,Şahin beklendi,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Nermin telaş ile,sandalye saydı,
İki duble rakı,arası çaydı,
Balkonun camında parlayan aydı
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Böyle bir geceyi,yaşamak kârdı
Gök kubbeyi o hoş sedâmız sardı,
Fahri bey,Reşide,Tuncay'da vardı,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Gökçen'den ufo ve,buz takviyesi,
Yalnız İbrahim'den,bak nakliyesi,
Özün ve Nermin'den,tüm bakliyesi,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Kimi şarap kimi, rakısın aldı,
Pasta ve baklava,şekerdi,baldı,
Hasanın aldığı,ekmekler kaldı,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Köşede oturdu,kedimiz Minik,
Nasıl da büyümüş,bıldır ki enik,
Düşmedi garibe,bir parça kemik,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Duygu'dan azeri,Seynur'dan şarkı,
Bağlamada Cengiz,farkettik farkı,
Böyle sürüp gitti,gecenin çarkı,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Eşlik etti ona,Duygu ve Serhan,
Türkü söyler iken,saz ile Hasan,
Herkes mütevazi,yoktu hiç kasan,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Sanırsın neş'emiz,kapladı yurdu,
Eğlendi bizimle,kuzusu,kurdu,
Ümizet ortada,koşturup durdu,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Şermin'in türküsü,karadenizden,
Herkes eşlik etti,bastan ve tizden,
Eğlenmek dostlardan,anlatmak bizden,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.

Özün rahatsızdı,erken ayrıldı,
Özür dileyerek,tek tek sarıldı,
Her güzel şey gibi,sona varıldı,
Felekten bir gece,çalmak bu imiş.