Vaktimi alıyor şüpheler, içim bir volkan gibi kaynıyor
Gün mü doğdu yine sana, beni buldun dağınık halimde
Kaç kez niyet ettim bilmezsin, seni silip unutayım
Hayatımın son demlerinde yaşamdan doyarak içeyim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta