Mevla gül demezse kulu ne yapsın,
Alın yazgısını bilirmiş meğer.
Dünya düzeninden ne diye sapsın?
İnsan laiğini bulurmuş meğer.
Durmadan karıştı var ile yoğum,
K'abuslar doldurdu bölündü uykum.
Ellerin olunca gönülde tutkum,
Ömürlere törpü olurmuş meğer.
El attım gülüme dikeni geldi,
Severken ayrılık bağrımı deldi.
Mutluluk sevmezden daha evveldi,
Gözlerin ferini alırmış meğer.
Bakmadı yüzüme feleğin gözü,
Karanlıklar bastı örttü gündüzü.
Sevdiğim güzelin böyleymiş sözü,
Felek yaptığını bilirmiş meğer.
Gönül yılan oldu bende kurbağa,
Kovaladı durdu düştüm sokağa.
Varmadı menzile kör kaplumbağa,
Eyüp'üm bu yüzden delirmiş meğer.
Eyüp Şahan
Ankara 19. 3. 1997
Kayıt Tarihi : 27.10.2012 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
oldukça akıcı mısralardı.
duyguların özenle işlenmesi takdire değerdi.
tebriklerimle şiire ve şairine.
selam ve saygılarımla.
sevgi ve huzurla kalınız efendim.
TÜM YORUMLAR (15)