Felek Sen Kazandın, Kaybettim

Kıt kanaat geçindik biz seninle felek
En sonunda kazandın, ben pes ettim
Lakin; silinmez izler bıraktın kalbimde
Oturmuşum otağıma beklerim sonumu.

"Bir varmış bir yokmuş" diye başlardı
Hüzünlü aşk hikayelerin hep aynı sonu
Yürek burkan tatlar bırakıpta giderken
Veda edip, el salamak ne çok zormuş.

Şimdi iklimlerden kalma hüzünlerle
Sonbaharı, kışı, kutupları yaşıyorum
Biz böyle değildik, buna şaşıyorum
Sanki cendereler içinde savaşıyorum.

Bitap düşmeye görsün toy bedenin
Sevmek senin neyine icik, körsün
Sevilecek ne çok insan var derken
Seveceklerin yokluğu insana koyan.

Birgün gelecek elbet gideceğim güle güle
Her bir sevip ayrılan sevgililer, ağlayacak
Kimbilir belki ölümsüzleşecek benim aşkım
Zaman geçecek, olmayacağım hiç bir kalpte.