Felek İle Sohbet Şiiri - Bekir Yavuz

Felek yok mu başka işin,
Ne gezersin hep peşimde,
Benim lafım böyle peşin,
Haydi, sen çek, git işine.

Kimselere benzemem ben,
Alelade hiç bir kula,
İyisi mi vazgeç benden,
Ters düz olma külahınla.

Bura değil güzergâhın,
Bu adrese yanlış geldin,
Olmam senin oyuncağın,
Bak baltayı taşa çaldın.

Ne haneler viran ettin,
Feryat figan yaktın yıktın,
Nice seven aşkla gülen,
O canlara nasıl kıydın.

Sen kendine kendin gibi,
Başa bela olanı seç,
Aşka koşanları değil,
Bu ülkeyi soyanı seç.

Ne istersin masumlardan,
Garibandan yoksullardan,
Bırak halka zulmetmeyi,
Gelir belan yoksa benden.

Gülüyorum sana bazen,
Bu yaptığın işler neden,
Çek git beni gördüğünde
Karizmayı çizdirmeden.

Senin gücün yetmez bana,
O çemberin de vız gelir,
Helalleş gel ahbabınla,
Külahını da ters çevir.

Bektaş bırak felek ile
Bu yaptığın hoş sohbeti,
Alışkın o vaz geçer mi?
Bırak dalganı geçmeyi.

Bekir Yavuz
14.Nisan.2011.Perşembe.
Beyoğlu. İstanbul