Yine boynumuzu burup,
Önümüzü saldı felek.
Belimize balta vurup,
Halimize güldü felek.
Konar iken daldan dala,
Yolum sarpa sürer hâlâ,
Kör olası bula bula,
Geldi bizi buldu felek.
“Kendinin yokken göyneği
Çevrenin çare kaynağı,
Dokuz körün bir deyneği”
Dedi dedi çaldı felek.
KURTOĞLU’YUM aldık sattık,
Hani ne oynadık uttuk?
Ayda yılda bi’kuş tuttuk
Tüyün tüsün yoldu felek.
15-Aralık–2000-Cuma
Rifat KurtoğluKayıt Tarihi : 18.7.2011 21:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/18/felek-184.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!